Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 25, 2006

Να το γυρίσω σε ταινία?

Φοιτητές βρισκονται και κάνουν μάθημα σε μια τάξη μέσα σε ενα νοσοκομείο (;) Ξαφνικά καποιος απο αυτούς αντιλαμβάνεται την ύπαρξη ενος σκύλου (κολλει για την ακρίβεια) μεσα στην τάξη, αλλα ταυτόχρονα συνειδητοποιεί οτι τον καταλαβαίνει μονο αυτος. Νιωθει το σκύλο να περνάει κάτω απο το χέρι του και ταράζεται. Βγαίνει έξω απο την τάξη. Είναι ταραγμένος. Κοιταζοντας τους υπόλοιπους φοιτητές ξέρει ενστικτωδώς προς τα που κατευθύνονται και τι θέλουν να κάνουν. Στη συνέχεια του ονείρου ταυτίζομαι με τον ήρωα αυτόν. Δε μπαινω μετα για μάθημα αλλα κάθομαι και παρακολουθώ όλους τους υπόλοιπους. Οσο ανεβαίνουν τις σκάλες το όνειρο είναι σε φάστ φόρουορντ και η κάμερα τους ακολουθεί. Όταν ανοίγουν πόρτες το όνειρο ειναι σε σλοου μοσιον. Το πρόσωπο μου σιγά σιγά παραμορφώνεται και γίνεται μπλέ. Συνειδητοποιώ οτι φοράω άσπρη ρόμπα και μαύρα παπούτσια.Κοιτάζοντας γύρω μου καταλαβαίνω οτι και όλοι οι άλλοι που φορούν άσπρη ρόμπα και μαύρα παπούτσια έχουν μπλε παραμορφωμένα πρόσωπα. Μπαίνω σε ένα ασανσέρ οπου βλέπω κάποιους με άσπρη ρόμπα και άσπρα παπούτσια (φυσιολογική μούρη) να βγάζουν φλόγες απο τα χέρια και να ετοιμάζονται για έναν αγώνα μαγείας . Φρικάρω και τους ρωτάω πως το κάνουν αυτό. Μου λένε "Σκέψου πως νίωθεις οταν κάνεις έρωτα"--ό,τι να ναι??--. Έβγαλα κι εγω μια κλανιά φωτιάς απο τα χέρια και μετά επιστρέφοντας στα προηγούμενα αισθήματα οργής η φωτιά εξαφανίστηκε. Άνοιξε η πόρτα, οι άλλοι βγήκαν, και ξύπνησα. Ανυπομονώ να δω τη συνέχεια όμως. :(